Ustawa z dnia 09 kwietnia 2010r. o udostępnianiu informacji gospodarczych wprowadziła rozróżnienie pomiędzy wymogami formalnymi wniosku o umieszczenie informacji gospodarczych od rozróżnienia czy wniosek dotyczy konsumenta czy przedmiot występujący w profesjonalnym obrocie. O wymogach formalnych wniosku dotyczących podmiot nie będący konsumentem traktuje mój poprzedni wpis – Umieszczenie informacji gospodarczej o przedsiębiorcy w Krajowym Rejestrze Długów. W praktyce często zdarza się, że to nie przedsiębiorca, lecz konsument zalega z zapłatą należnego zobowiązania. Informację gospodarczą o dłużniku będącym konsumentem można również umieścić w Krajowym Rejestrze Długów. Celem dokonania powyższego konieczne jest, zgodnie z art. 14 ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych spełnienie następujących ustawowych wymogów:
- zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym, w szczególności z tytułu umowy o kredyt konsumencki oraz umów, o których mowa w art. 187[1] ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.) – są to: umowa o dostarczanie energii elektrycznej, gazu, oleju opałowego, wody, energii cieplnej, odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości, świadczenie usług pocztowych i telekomunikacyjnych, przewóz osób i bagażu komunikacji masowej;
- łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika będącego konsumentem wobec wierzyciela wynosi co najmniej 200 złotych;
- zobowiązania konsumenta są wymagalne od co najmniej 60 dni;
- upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi będącemu konsumentem do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika będącego konsumentem, a jeżeli nie wskazał takiego adresu – na adres miejsca zamieszkania, wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.
W sytuacji, gdy wierzyciel dysponuje tytułem wykonawczym (wyrok, nakaz zapłaty, ugoda sądowa) wydanym przeciwko konsumentowi, umieszczenie informacji gospodarczej w Krajowym Rejestrze Długów wymaga spełnienia mniej rygorystycznych wymogów:
- zobowiązanie zostało stwierdzone tytułem wykonawczym;
- upłynęło co najmniej 14 dni od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika, a jeżeli dłużnik nie wskazał takiego adresu – na adres miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca wykonywania działalności gospodarczej, pisma, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura;
- wierzyciel przekazał do biura informację określającą dane organu orzekającego, datę wydania i sygnaturę tytułu wykonawczego stwierdzającego to zobowiązanie.
Tak samo jak w przypadku informacji dotyczącej przedsiębiorcy, wierzyciel powinien zwrócić uwagę, żeby zgłaszając informację gospodarczą zadbać o łączne spełnienie wszystkich ustawowych przesłanek. Powyższe oznacza, że brak spełnienia chociażby jednej z przesłanek uniemożliwi skuteczne umieszczenie informacji gospodarczej o nierzetelnym konsumencie.
Przeczytaj więcej o prawie gospodarczym.