Odrębne postępowanie nakazowe jest postępowaniem niezwykle uproszczonym. Jest to tryb korzystny dla wierzyciela ze względu na jego szybkość, brak rozpraw sądowych poprzedzających wydanie nakazu zapłaty, niską wysokość opłaty od pozwu oraz fakt, że nawet nieprawomocny nakaz zapłaty wydany w tym trybie stanowi tytuł zabezpieczenia bez nadania mu klauzuli wykonalności. Powyższe oznacza, że przedkładając taki tytuł zabezpieczenia komornikowi, może on zająć np. rachunki bankowe dłużnika do wysokości kwoty dochodzonej bez konieczności oczekiwania na prawomocność nakazu zapłaty (środki będą zabezpieczone na czas trwania postępowania sądowego). Trzeba jednak pamiętać, że nie każde roszczenie może być dochodzone w ww. trybie. Poniżej podaję podstawowe cechy postępowania nakazowego, o których powinien wiedzieć wierzyciel.
- wysokość opłaty od pozwu wynosi ¼ opłaty, nie mniej jednak niż 30 zł;
- postępowanie wszczynane jest na pisemny wniosek powoda
- sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a okoliczności uzasadniające dochodzone żądanie są udowodnione dołączonym do pozwu:
- dokumentem urzędowym,
- zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem,
- wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu,
- zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty, zwróconym przez bank i nie zapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym,
- z weksla, czeku, warrantu lub rewersu należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości,
- umowy, dowodu spełnienia wzajemnego świadczenia niepieniężnego, dowodu doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, jeżeli powód dochodzi należności zapłaty świadczenia pieniężnego, odsetek w transakcjach handlowych określonych w ustawie z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych lub kwoty, o której mowa w art. 10 ust. 1 tej ustawy, oraz na podstawie dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów odzyskiwania należności, jeżeli powód dochodzi również zwrotu kosztów, o których mowa w art. 10 ust. 2 tej ustawy;
- sąd może wydać nakaz zapłaty jeżeli bank dochodzi roszczenia na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych podpisanego przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzonego pieczęcią banku oraz dowodu doręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłaty;
- Wydając nakaz zapłaty sąd orzeka, że pozwany ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoić roszczenie w całości wraz z kosztami albo wnieść w tym terminie zarzuty;
- Jak już zostało wcześniej wspomniane nakaz zapłaty z chwilą wydania stanowi tytuł zabezpieczenia, wykonalny bez nadawania mu klauzuli wykonalności. Kwota zasądzona nakazem wraz z wymagalnymi odsetkami stanowi sumę, której złożenie przez dłużnika do depozytu sądowego wystarczy do zabezpieczenia;
- Powództwo wzajemne jest niedopuszczalne;
- Do potrącenia mogą być przedstawione tylko wierzytelności udowodnione dokumentami, które opisałam powyżej.
Na koniec warto zaznaczyć, że czasem zamiast wszczynać postępowanie sądowe wystarczające jest wezwanie dłużnika do zapłaty [więcej na ten temat tutaj]